Het is mogelijk dat K.W.B. Bachstitz, een statenloze Oostenrijker die al vanaf de jaren 20 in Den Haag een kunsthandel had, deze armbanden onder dwang heeft moeten verkopen. De echtgenote van Bachstitz schrijft op 6 februari 1950 in reactie op een brief van de SNK, waarin de SNK vraagt of de vermelde kunstvoorwerpen vrijwillig of onder dwang verkocht zijn naar Duitsland: 'In antwoord op Uw schrijven van 30 januari jl. deel ik U mede, dat mijn man ook de genoemde kunstvoorwerpen - evenals de destijds opgegeven verkopen - tijdens de vijandelijke bezetting onder onbehoorlijke invloed heeft moeten verkopen.'.